قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

س– عقیده علمای شیعه در مورد ابوبکر و عمر رضی الله عنهما چیست؟ 

ج- علمای شیعه بر این اجماع کرده­اند که لعنت فرستادن بر شیخین و اظهار برائت از آن دو بزرگوار واجب است، و بلکه این را از ضروریات دین امامیه برشمرده اند[1].
قبلاً هم گفتیم که منکر یکی از ضروریات دین از دیدگاه آنها کافر است، و می­گویند: هر کس ابوبکر و عمر رضی الله عنهما  را در شامگاه لعنت کند، تا صبح هیچ گناهی برای او نوشته نمی شود[2].
 و مجلسی می­گوید: «ابوبکر و عمر کافر بوده­اند، و هر کس هم آن دو را دوست بدارد کافر است»[3].
و آیت معاصر شیعه عبدالحسین رشتی گفته: «قطعاً ابوبکر و عمر رضی الله عنهما  عامل و سبب گمراهی این امّت تا قیامت هستند»[4].
و نیز از ابوعبدالله علیه السلام  روایت کرده اند که در مورد این دو آیه که می­فرماید:
{ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلانَا مِنَ الْجِنِّ وَالإنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الأسْفَلِينَ (٢٩) } (فصلت:29).
یعنی: كافران (در میان دوزخ فریاد برمی‌آورند و) می‌گویند : پروردگارا ! كسانی را از دو گروه انس و جنّ به ما نشان بده كه ما را گمراه كرده‌اند ، تا ایشان را زیر پاهای خود بگذاریم و لگدمالشان گردانیم و بدین وسیله از زمره پست‌ترین مردم (از لحاظ مقام و مكان) شوند.
روایت کرده اند که «{ الَّذَيْنِ أَضَلانَا} آن دو بزرگوار هستند، سپس گفت: فلانی شیطان است»
مجلسی در شرح حدیث گفته: «آن دو نفر، یعنی ابوبکر و عمر، و منظور از «فلان» عمر است»[5].
شیخ بزرگ شیعه کلینی در کتاب مقدس الکافی خود در مورد کسی که در مورد اینکه ابوبکر و عمر رضی الله عنهما سهمی از اسلام دارند یا نه دو روایت نقل کرده است. (به دروغ)روایت کرده که ابوعبدالله گفت: «خداوند با سه گروه در قیامت سخن نمی­گوید و آنها را از گناه پاک نمی­کند و عذاب دردناک دارند: هر کس که معتقد به امامت کسی باشد که اهلیت آن را ندارد، هر کس که امامت امامی را انکار کند که از جانب خدا تعیین شده، و هر کس معتقد باشد آن دو (شیخین)سهمی از اسلام دارند»[6].
 و در کتاب(المصباح ص552) کفعمی (چاپ دوم 1349دار الکتب العلمیه نجف اشرف) دعای معروف بزرگان شیعه علیه ابوبکر و عمر و دو دختر بزرگوارشان عائشه و حفصه رضی الله عنهما  ذکر شده که بعنوان اذکار صبح و شام شیعیان مطرح است که بدین صورت است: «اللهم صلِّی على محمدٍ وعلى آل محمدٍ،والعن صَنَمَی قریشٍ وجبتیها وطاغوتیها،وإفكیها،وابنتیهما،اللذین خالفا أمرك،وأنكرا وحیك،وجَحَدا إنعامك،وعصیا رسولك،وقَلَبا دینك،وحرَّفا كتابك،وأحبَّا أعدائك .. وألْحَدَا فی آیاتك .. فقد أخربا بیت النبوة ... وقتلا أطفاله،وأخلیا منبره من وصیه،ووارثِ علمه, وجَحَدا إمامته،وأشركَا بربِّهما،فعظِّم ذنبهما،وخلِّدهما فی سَقَر،وما أدراكَ ما سقرُ،لا تبقی ولا تذرُ،اللهم العنهم بكلِّ مُنكرٍ أتوه،وحقٍّ أخفوه .. ونفاقٍ أسرُّوه .... »[7].
یعنی: خدایا درود خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست، و لعنت خودت را بر دو بُت و طاغوت قریش و دخترانشان بفرست که با فرمان تو مخالفت ورزیدند، و وحی تو را منکر شدند، و پیامبرت را نافرمانی کردند و دین تو را دگرگون ساختند و نعمتهایت را نادیده گرفتند و کتابت را تحریف کردند، و دشمنانت را دوست داشتند، و ایات تو را به انحراف کشانیدند... و خانه نبوت را تخریب کردند و کودکانش را کشتند و منبرش را از وصی و وارث علم او خالی کردند و امامتش را منکر شدند و به پروردگار شرک ورزیدند، پس گناهشان را بزرگ محسوب کن و آنها را در دوزخ جاویدان کن، خدایا بر هر منکری که مرتکب شدند و هر حقی که نادیده گرفتند، و هر نفاقی که پنهان کردند.....بر آنها نفرین بفرست...».
همچنین آن در بزگوار (شیخین) را فرعون و هامان می­خوانند و روایت کرده اند که مفضّل از ابوعبدالله پرسید: «سرورم فرعون و هامان کیستند؟ گفت: «ابوبکر و عمر رضی الله عنهما »[8].
همچنین آن دو را به بُت­ها نامیده اند:
عیاشی روایت کرده که ابو حمزه از ابو جعفر سؤال کرد: «دشمنان خدا چه کسانی هستند؟ گفت: آن چهار بُت، گفت: آنها کیستند؟ گفت: ابوالفصیل و نعثل و معاویه و هر کس که بر ایین آنها هستند، پس هر کس با آنها دشمنی کند با دشمنان خدا دشمنی کرده است»[9].
و همچنین شیخین را لات و عزّی میخوانند و...
 همچنین معتقدند هر گناهی که از زمان آدم علیه السلام  تا آخر الزمان از هر کس سر زده کار ابوبکر و عمر رضی الله عنهما  است! زیرا آنگونه که روایت آنها از اباعبدالله (به دروغ شیعه) حاکی است آن دو (شیخین) هابیل پسر آدم علیه السلام  را کشتند، و هیزم را برای آتش ابراهیم صلی الله علیه و سلم  جمع کردند، و یوسف را در چاه انداختند، و یونس علیه السلام  را در شکم ماهی حبس کردند، و حضرت یحیی را کشتند و عیسی علیه السلام  را به صلیب زدند، و جرجیس و دانیال را تعذیب کردند و سلمان فارسی را کتک زدند، و بر دروازه امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین رضی الله عنهما  آتش افروختند تا آنها را بسوزانند، و با تازیانه به دست فاطمه زهراء زدند، و با لگد به شکم او زد و جنین او به نام محسن سقط شد، و حسن علیه السلام  را مسموم کردند، و حسین علیه السلام  را کشتند و کودکان و پسر عموها و یارانش را سر بریدند و فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و سلم  را به بردگی گرفتند، و خون آل محمّد را ریختند، و هر خونی که در اسلام ریخته شود، و هر ثروتی که از راه حرام به دست اید، و هر زنا و فاحشه­ و کار زشتی که صورت گیرد، گناهش به گردن ابوبکر و عمر رضی الله عنهما  است، و ظلم و ستم و جور و عشّی که از آدم تا قیام قیامت بر آنها محسوب شده و باید آن را برعهده گیرند، سپس به آنها اعتراف می­کنند و در آن موقع قصاص ظلم حاضران از آنها گرفته می­شود، سپس آنها را روی درختی به صلیب می­زنند، و فرمان صادر می­کند در زیر آنها آتش روشن کنند تا با درخت بسوزند، بعد امام قائم دستور می­دهد باد شروع به وزیدن کند تا خاکسترشان را به دریا بپاشند. مفضل گفت: سرورم این آخرین عذاب آنهاست؟ گفت: این بعید است ای مفضّل، خدا آنها را برمی­گردانند... و در هر شبانه روز هزار بار آنها را بر تمام کارهایشان قصاص می­کنند و می­کشد، تا زمانی که خدا بخواهد»[10].
 
توضیح:
ایا کسی که به اندازه ای از عقل بشری بهره داشته باشد این خرافات را باور می­کند؟
 
چند دلیل کمرشکن برای شیعه
کلینی روایت کرده: «زنی در مورد ابوبکر و عمر رضی الله عنهما سؤال کرد که آیا ولایت و محبّت آنها را داشته باشد یا خیر؟ امام صادق گفت: بله، ولایت و دوستی آنها را داشته باش. آن زن گفت: وقتی به ملاقات پروردگار رسیدم بگویم که تو به ولایت آنها فرمان دادی؟ امام گفت: آری»[11].
بالا تر از این هم اینکه زید بن علی بن حسین بن ابوطالب رضی الله عنهما  به یاران خود خبر داد که از هیچکدام از اجداد خویش نشنیده که از ابوبکر و عمر رضی الله عنهما  اظهار برائت کرده باشند»[12].
و او رحمه الله گفت: «هر کسی از آن دو اظهار بیزاری کند، من از او بیزارم و برائت جستن از ابوبکر و عمر برائت جستن از علی است، آنگاه به او گفتند: پس ما تو را ترک می کنیم»[13].


[1] - الاعتقادات مجلسی ، ص 90 – 91 .
[2] - ضیاء الصالحین محمد صالح جواهری ، ص 513 .
[3] - حق الیقین مجلسی ، ص 522 ، و کشف الاسرار خمینی ، ص 112 .
[4] - كشف الاشتباه ص98 عبد الحسين بن عيسى رشتي متوفای سال 1373 .
[5] - فروع الكافي  پاورقی  مرآة العقول ج4/416 .
[6] - أصول الكافي ج1/279-280 (كتاب الحجة ح4 وح12 باب مَن ادَّعى الإمامة وليس لها بأهل.....
([7] ) و از جمله آخوندهای مرجع که این دعا را بطور  كامل ذکر کرده اند عبارتند از : كفعمي در بلد الأمين ص511-514،كاشاني در علم اليقين ج2/701-703،أسد الله تهراني حائري در مفتاح الجنان ص113-114،منظور حسين در تحفة عوام مقبول ص423-424،عباس قمي در مفاتيح الجنان ص114،وغيره.
[8] - مختصر بصائر الدرجات ص192-193 حسن بن سليمان حلي معروف به شهيد أول ت786 ،و قرة العيون ص432-433 كاشاني،إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب ج2/266 علي حائري.
[9] - تفسير العياشي ج2/122 ح155، بحار الأنوار ج27/58 ح16 (باب وجوب موالاة أوليائهم ومعاداة أعدائهم).
[10] - مختصر بصائر الدرجات ص187-188 حسن بن سليمان الحلي .
[11] - الروضة من الكافي ج8/1995 (كتاب الروضة ح71 حديث أبي بصير مع المرأة) و ج8/2079(كتاب الروضة ح319 حديث علي بن الحسين عليه السلام مع يزيد...).
[12] - الانتفاضات الشيعية ص497 هاشم حسيني .
[13] - مروج الذهب 3 / 220 مسعودی شیعه م 436 ، و روضات الجنات فی احوال العلماء السادات محمد باقر خوانساری 1 / 324 ، و الصوارم المهرقه ، ص 242 آمده است : (ما تو را ترک می کنیم گفت : بروید شما رافضه (ترک کنندگان) هستید .


به نقل از: سؤال و جوابهایی در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف:  عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری