قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

 توصیف بزرگان امامیه ائمه را به صفات خداوند

س-آیا درست است که بزرگان امامیه ائمه را به صفات خداوند توصیف میکنند و آنها را با نامهای خدا نامگذاری می­کند؟

ج- بله، این موضوع در صحیح ترین کتابهای شیعه بیان شده است، شیخ آنها کلینی از ابی عبدالله روایت کرده که خداوند می­فرماید:

{ وَلِلَّهِ الأسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا}(اعراف: ١٨٠)

گفت: سوگند به خدا که ما اسماء حسنای خداوند هستیم که خدا جز با شناختن ما هیچ عملی را از بندگانش نمی­پذیرد»[1].

 علمایان اثنی­عشریه با شرح و تفصیل بیشتر روایتی را به نام ابی­جعفر ساخته­اند که به ادعای آنها گفت: «ما مثانی هستیم که خداوند به پیغمبرش محمّد صلی الله علیه و سلم   بخشیده، و ما چهره خدا هستیم که در میان شما در روی زمین این سو و آن سو می­گردیم، و ما چشم خدا در خلق او، و دست گشوده شده رحمت او بر بندگان هستیم، بعضی ما را شناخته، و برخی نسبت به ما جاهلند»[2].

همچنین بر زبان ابی­عبدالله این افترا را ساخته­اند که گفت: «خداوند ما را آفرید، و سیمای ما را زیبا کرد، و ما را چشم خود در میان بندگانش قرار داد، و ما را زبان سخن گویش در میان آفریدگانش گردانید، و ما را دست گشوده رحمت خود بر بندگان و آن چهره (یا جهت) خدا هستیم که باید از آن آمد، و آن دروازه خداییم که به او راهنمایی می­کند؛ و ما را خزانه داران او در آسمان و زمینش قرار داد، درختان بوسیله ما میوه می­دهند، و میوه­ها بوسیله ما می­رسند، و بوسیله ما نهرها جاری می­شوند، و از آسمان باران می­بارد، و بوسیله ما گیاهان سبز می­شوند، و با عبادت و پرستش ما خداوند عبادت شده است، و اگر ما نبودیم خداوند عبادت نمی­شد».[3]

و در روایتی دیگر آمده است که ائمه ایشان گفته اند: «سپس ما آورده می­شویم و ما بر عرش پروردگار می­نشنیم».[4]

و نیز این افتراء را ساخته و پرداخته اند که (پناه بر خدا) خداوند در رابطه با علی گفته: «ای محمّد علی اول است، علی آخر است، و او به همه چیز آگاه است، (گویا)رسول خدا گفت: ای پروردگاه این اوصاف تو نیست؟ گفت: ای محمّد علی اول و آخر و ظاهر و باطن است ..».[5]

و به دروغ به علی علیه السلام  نسبت داده­اند که گفته است: «من چهره خدا هستم، من پهلوی خدایم، من اول و آخر هستم و من ظاهر هستم و من باطن هستم و من وارث زمین، و من راه خدا هستم و... ».[6]

توضیح:

ادعای شیعه در موارد فوق در مورد ائمه شبیه سخن فرعون بود که گفت:

{ فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الأعْلَى (٢٤)} (نازعات:24): و گفت من والاترین پروردگار شما هستم!.

بزرگان شیعه معتقدند که ائمه گفته­اند مراد از (وجه)در ایات ذیل ائمه هستند، مانند:

{ وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالإكْرَامِ (٢٧)}(الرحمن:27). و می­فرماید:

{ وَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا إِلَهَ إِلا هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلا وَجْهَهُ} (القصص:٨٨) گفت: یعنی ائمه باقی می­مانند، چون آنها به دروغ به امامانشان نسبت داده­اند که آنها گفته اند: «ما چهره خدا هستیم که از بین نمی­رود».[7]

 بار خدایا از شرک و مشرکین به تو پناه می بریم.

ضربه کمر شکن بر شیعه

ابو عبدالله در مورد علمای شیعیان خود می گوید: «خداوند پاک و منزه است از آنچه اینها او را بدان وصف می­کنند، ما در علم و قدرت خداوند شریک او نیستیم، بلکه هیچ کس جز او غیب نمی­داند، چنان که در کتابش می فرماید:

{ قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ الْغَيْبَ إِلا اللَّهُ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (٦٥)} (نمل: ٦٥)

یعنی: بگو كسانی كه در آسمانها و زمین هستند غیب نمی‌دانند جز خدا، و نمی‌دانند چه وقت برانگیخته می‌شوند.

گفت: جاهلان و احمقان شیعه و کسانی که دینشان از بال پشه سبک­تر است ما را اذیت کرده اند، و خداوندی را که هیچ معبود به حقی جز او نیست گواه می­گیرم که من از کسی که بگوید که ما غیب می­دانیم یا در فرمانروایی خداوند شریک هستیم، یا ما را فراتر از جایی قرار می­دهد که خدا برای ما پسندیده است؛ بیزارم و از او به خدا پناه می­برم»[8].

[1] ـ اصول کافی ، ج 1 / 143 - 144 .

[2] ـ اصول کافی ، ج 1 / 143 .

[3] ـ اصول کافی ، ج 1 /  144 .

[4] ـ تفسیر عیاشی ، ج 2 / 312 ، بحارالانوار ، ج 3 / 320 و تفسیر البرهان بحرانی ، ج 2 / 439 .

[5] - بصائر الدرجات الكبرى ص534 ح36 (باب النوادر في الأئمة عليهم السلام وأعاجيبهم )،بحار الأنوار ج91/180 ح7 (باب أدعية الشهادات والعقايد ).

[6] ـ رجال کشی ، ص 211 ، بحار الانوار ، ج 94 – 180 ، و مناقب آل ابی طالب ، ج 2 / 385 و بصائر الدرجات ص 151 .

[7] ـ التوحید بن بابویه قمی ، ص 150 ، بحار الانوار ، ج 24 / 201 ، تفسیر صافی ، ج 4 / 108 ، البرهان ، ج 3 / 241 .

[8] - بحار الانوار ، ج 25 / 32 و 267 و 316 ، الاحتجاج طبرسی ، ج 2 / 473 ، رجال کشی، ص 323 – 325 و 518

به نقل از: سؤال و جوابهایی در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف:  عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری.