قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

ملائكه جمع ملك است و از(الأَلُوكِ) گرفته شده و به معني پيغام و رسالت است.

آنها مخلوقي از مخلوقات خداوند هستند، داراي اجسامي نوراني و لطيف مي باشند كه قادرند خود را به شكلها و صورتهاي پاك درآورند. بسيار قوي و نيرومند هستند و مي توانند سريع جابه جا شوند. تعدادشان بسيار زياد است و جز خداوند تعدادشان را كسي نمي داند. خداوند آنها را براي عبادت خود و اجراي اوامرش انتخاب كرد و برگزيد. آنها در هيچ كاري نافرماني خداوند نمي كنند و آنچه را كه به آنها امر شده، انجام مي دهند.

خداوند ملائكه را از نور خلق نمود. از عائشه رضي الله عنها روايت است كه گفت: رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمودند:«خُلِقَتْ الْمَلَائِكَةُ مِنْ نُورٍ وَخُلِقَ الْجَانُّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ وَخُلِقَ آدَمُ مِمَّا وُصِفَ لَكُمْ» «خداوند ملائكه را از نور، اجنه را از آتش و آدم را از آنچه برايتان وصف نموده خلق كرد». مسلم (2996) .

از جمله ويژگيهاي آنان اين است كه به مؤنث وصف نمي شوند. خداوند آن را بر كافران انكار مي كند:{وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَنِ إِنَاثًا أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ}( زخرف 19)

«و ملائكه را كه بندگان رحمان هستند مؤنث قرار مي دهند. آيا در خلقت آنها حضور داشتند؟ گواهي آنها بزودي نوشته مي شود و از ايشان پرسيده مي شود» و مي فرمايد:{إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنْثَي}( نجم 27)

«كساني كه به روز آخرت ايمان ندارند ملائكه را در نامگذاري مؤنث نام مي نهند».

اما در مورد مردن ملائک هنگام برپا شدن قيامت؛

اسرافيل فرشته مأمور دميدن در صور، دو مرتبه به اذن خداوند در صور مي‌دمد : بار اول جهت پايان دادن به دنيا و از بين رفتن تمام موجودات روي زمين و آسمان [به جز کساني که خدا بخواهد] و تغييرات و تبديلاتي که جهت شروع روز قيامت در زمين و آسمان صورت مي‌گيرد مي‌باشد و بار دوم جهت برخواستن موجودات و انسان‌ها از قبرهايشان و شتافتن به سوي صحراي محشر جهت رويارويي با خداوند و گرفتن کارنامه اعمال است.

خداوند مي‌فرمايد:

«وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِيَامٌ يَنظُرُونَ» (الزمر / 68)

«در صور دميده خواهد شد و تمامي کساني که در آسمان‌ها و زمين هستند مي‌ميرند، مگر کساني که خدا بخواهد، سپس بار ديگر در آن دميده مي‌شود که به ناگاه همه مردم از قبرها به پاخواسته و به اطراف مي‌نگرند».

وقتي اسرافيل بار اول در صورش مي‌دمد، همه موجودات زمين و آسمان‌ها از جن و انس گرفته حتي فرشتگان و ملائک و حتى ملك الموت خودش نيز ميميرد (مگر آنهايى كه خدا بخواهد مانند حاملان عرش خدا و حور عين و پسران بهشتى و شهداء كه در اين مورد استثناء بوده و نمي‌ميرند، والله اعلم. )

ايمان به ملائكه يكي از اركان ايمان در دين اسلام مي باشد. و ايمان جز به وسيله آن متحقق نمي گردد و خداوند در كتابش بر آن تصريح كرده و پيامبر صلي الله عليه وسلم در سنتش از آن خبر داده است.

الله تعالي مي فرمايد:{آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ}( بقره 285)

«پيامبر و مؤمنان به آنچه به سوي او از جانب پروردگار نازل شده ايمان دارند و همگي به الله، ملائكه، كتابها و پيامبران ايمان دارند».

خداوند خبر داده كه ايمان به ملائكه همراه با بقيه اركان ايمان كه بر پيامبرش نازل كرده بر او و امتش واجب مي باشد و آنها بايد فرمانبردار باشند.

و در آيه ديگري مي فرمايد:{لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ}( بقره 177)

«نيكي اين نيست كه روي خود را به سوي مشرق و مغرب كنيد بلكه نيكي اين است كه به الله، روز آخرت، ملائكه، كتابها و پيامبران ايمان داشته باشيد.» ايمان به اين خصائل را نيكي نام نهاده است و - نيكي اسمي است كه براي تمام خيرها بكار مي رود- و اين چيزهاي ذكر شده اصول و شالوده اعمال صالح و اركان ايمان هستند كه از آن ساير شعب جدا مي‌شود.



همچنانكه الله عزوجل خبر داده هركس به آن اركان كافر شود به خداوند كفر ورزيده است. مي فرمايد:{وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا}( نساء 136)

«و هركس به الله، ملائكه، كتابها، پيامبران و روز آخرت كافر شود در گمراهي بسيار دوري افتاده است.»

كفر را بر كسي كه اين اركان را انكار كند اطلاق مي كند و آنها را به گمراهي بسيار دوري وصف مي‌نمايد. اين دليل است بر اينكه ايمان به ملائكه ركن عظيمي از اركان ايمان مي باشد و هركس آن را ترك كند از امت اسلام خارج مي گردد.



والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد و علي آله و اتباعه الي يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com