قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

پيش از اينکه به شرح اين موضوع بپردازيم لازم است اين اصطلاحات توضيح دهيم تا در خلال پاسخ نيازي به توضيح هيچکدام از اين اصطلاحات نداشته باشيم :
الرهن : کالائي که نزد مرتهن مي ماند .

المرتهن : شخصي که مطالبه ودرخواست رهن مي کند ورهن نزد او باقي مي ماند .

الراهن : شخصي که رهن را پرداخت مي کند .

رهن يکي از اموري است که دين اسلام آنرا براي اطمينان خاطر مالک قرار داده شده وبه اين شرط که مرتهن حق استفاده از آن را نخواهد داشت وفقط به عنوان امانت نزد خود نگهداري مي کند تا زمانيکه قرارداد تمام شود

اما اگر شخص مرتهن شرط استفاده از آن را گذاشت ويا از آن پيش از پايان قرارداد استفاده برد ربا مي باشد وحرام خواهد بود همانگونه که علما فرموده اند : " کل قرض جري منفعه فهي ربا " هر قرضي که سودي براي صاحب مال به دنبال داشته باشد ربا خواهد بود.

و ابن قدامه در کتاب المغني ج: 6 ص: 436 مي فرمايد :

قال ابن قدامة رحمه الله : " وكل قرض شرط فيه أن يزيده فهو حرام بغير خلاف . قال ابن المنذر : أجمعوا على أن المُسلف إذا شرط على المستلف زيادة أو هدية ، فأسلف على ذلك أن أخذ الزيادة على ذلك ربا . وقد روي عن أبي بن كعب وابن عباس وابن مسعود أنهم نهوا عن قرض جر منفعة " .

هر قرضي که شرط افزوده شدن بر آن واقع شود بدون هيچ خلافي بين علما حرام است

ابن منذر رحمه الله فرموده است : اگر شخص مرتهن بر شخص راهن شرط پرداخت زيادي کرد ويا در خواست هديه از راهن کرد اين حالت ربا ناميده مي شود.

پس اگر اين رهن فقط براي اطمينان خاطر مالک باشد وشخص مرتهن ويا مالک از آن رهن هيچ استفاده ي نبرد وهمچنين بدون اينکه تاثيري در پرداخت اجاره داشته باشد جايز بوده واشکالي هم ندارد اما اگر اين رهن سبب مي شود که مستاجر مبلغ کمتري را بعنوان اجاره پرداخت کند ويا مالک از آن رهن استفاده ببرد اين معامله حرام و ربا بشمار مي رود .



وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com