قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

نکاح موقّت از دیدگاه شیعه
س  - آیا علمای شیعه در مورد فضیلت ازدواج موقت روایاتی دارند، و حکم کسی که آن را انکار کند چیست؟
ج - با دروغ و افتراء به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  نسبت داده اند که گویا گفته: «هر کس با زن مؤمنی صیغه (ازدواج موقت) کند مثل این است که هفتاد بار کعبه را زیارت کرده باشد».[1]
و نیز به ایشان نسبت داده اند: «وقتی به معراج برده شدم؛ جبرئیل به من ملحق شد و گفت: ای محمّد خدا فرموده: از تمام کسانی از امّت تو گذشتم که با زنان متعه کنند»[2].
 و سیّد و سرور شیعه  فتح الله کاشانی از پیامبر رضی الله عنه  (به دروغ) روایت کرده که گفت: «هر کس یک بار صیغه کند؛ درجه و مقام او همچون درجه و مقام حسین رضی الله عنه  خواهد بود، هر کس دو بار صیغه کند مقامش همچون مقام و رتبه حسن خواهد بود، و هر کس سه بار صیغه کند مقام و درجه او به مقام علی ابن ابی طالب می­رسد، و هر کس چهار بارصیغه کند؛ مقام او به مقام من می­رسد».[3]
و ایمان انسان مؤمن کامل نمی­شود تا متعه نکند! روایت کرده­اند:« إنَّ المؤمنَ لا يَكملُ حتى يتمتَّع »[4].
و در مورد کسی که ازدواج موقت را قبول نکند حکم کرده اند که او کافراست! شیخ شیعه عاملی می­گوید: « چون مباح بودن ازدواج موقت از ضروریات مذهب امامیه است»[5].
 و چنانچه پیشتر گفته شده به اعتقاد آنها مُنکر ضرورت کافر است.
تناقض:
روایت کرده اند که امیرمؤمنان علی بن ابی طالب رضی الله عنه  گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم   در روز خیبر گوشت الاغ های اهلی و ازدواج موقت را حرام کرد.[6]
و ابو عبدالله رضی الله عنه  را درباره ازدواج موقت پرسیدند، در پاسخ گفت: «خودت را با آن آلوده نکن»[7].
 
 
 
به نقل از: سؤال و جوابهايي در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری


[1] - کشف الاسرار موسوی ص 35 .
[2] - من لا يحضره الفقيه ج3/722 (كتاب النكاح ح19 باب المتعة) .
[3] - منهج القاصدین کاشانی ، ص 356 .
[4] - من لا يحضره الفقيه ج3/723 (كتاب نكاح ح31 باب متعة) .
[5] - وسائل الشیعه 7 / 441 .
[6] - تهذیب الاحکام 2 / 184 ، وسائل الشیعه 7 / 441 .
[7] - بحارالانوار 110 / 318 ، مستدرک الوسائل 14 / 455 ، و النوادر اشعری ، ص 87 .