دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Oct 20

----

27/04/1447

----

28 مهر 1404

تبلیغات

در حديث‌ صحیح آمده‌ است که: «لا يموتن‌ أحدكم‌ إلا وهو يحسن‌ الظن‌ بالله» « هرگز يكي‌ از شما نميرد، مگر اين‌كه‌ به‌ خداوند گمان‌ نيك‌ داشته‌ باشد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

الهیات و ادیان>فرقه ها و مذاهب>شیعه > نمونه های تحریف قرآن به ادعای شیعه

شماره مقاله : 1714 تعداد مشاهده : 369 تاریخ افزودن مقاله : 11/3/1389

نمونه های تحریف قرآن به ادعای شیعه

س ـ آیا بزرگان شیعه در این باره با صراحت اعتقاد خود را بیان میکنند، لطفاً چند نمونه را ذکر کنید؟

ج - بله، و از آن جمله ادعا می کنند که در قرآن این سوره در قرآن بوده به نام سوره ی ولایت:

«يا أيها الذين آمنوا آمنوا بالنبيِّ والوليِّ اللذَيْنِ بعثناهما يهديانكم إلى صراط مستقيم، نبيٍّ ووليٍّ بعضُهما من بعض وأنا العليمُ الخبيرُ، إنَّ الذين يُوفون بعهد الله لهم جناتُ النعيم والذين إذا تليت عليهم آياتنا كانوا بآياتنا مكذبين، فإنَّ لهم في جهنم مقاماً عظيماً إذا نُودي لهم يوم القيامة أين الظالمون المكذبون للمرسلين ، ما خلفهم المرسلين إلاَّ بالحق وما كان الله ليظهرهم إلى أجل قريب ؟ سبِّح بحمد ربك وعليٌّ من الشاهدين»[1] .

چه یاوه گویی و چقدر نادانی !!.

و از آن جمله این که کلینی (آن یگانه مرجع بزرگ شیعه!)از جابر روایت میکند که گفت: جبرئیل آیهی ذیل را اینگونه بر محمّد نازل کرد: { وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا «فی علیٍّ» فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (٢٣)} (بقره: ٢٣).[2]

همچنین از احمد بن محمّد بن ابی نصر روایت کرده که گفت: «ابوالحسن علیه السلام مصحفی به من داد و گفت: به آن نگاه نکن، ولی وقتی آن را باز کردم دیدم در سوره «بیّنه»نام هفتاد نفر از قریش و نام پدرانشان در آن سوره ذکر شده بود. گفت: سپس یکی را دنبال آن مصحف فرستاد و آن را از من باز پس گرفت».[3]

همچنین گفت: «از ابی الحسن علیه السلام روایت است که گفت: آیه( 66نساء) اینچنین نازل شده:

{ وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلا قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ (فی علیّ) لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا (٦٦)}[4]

و در مورد آیه 71 سوره احزاب از ابا عبدالله روایت کرده اند که اینچنین نازل شده:

{ يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فی ولایة علی و ولایة ائمة من بعده فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا (٧١)}[5].

و در مورد آیه 17 و ١٨قیامه { إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (١٧)فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (١٨) }،به جای { عَلَيْنَا }، علیّاً را قرار داده اند.

و کلینی با سند خود از عبدالله بن سنان، و او از ابی عبدالله روایت کرده که در مورد این آیه: { وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا (١١٥) } (طه: ١15)گفت: سوگند به خدا این آیه در اصل اینگونه بر محمّد صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد: «و لقد عهدنا الی آدم کلمات فی محمّد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمة من ذریتهم فَنَسِيَ »[6]

در مورد این آیه که خداوند می فرماید:

{ قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (٢٩)} (الملك: ٢٩) از اباعبدالله روایت می کنند که (به دروغ شیعه) گفت: در

اصل آیه اینگونه نازل شد (یا معشر المکذبین حیث انبأتکم رسالة ربی فی ولایة علی و الائمة من بعده من هو فی ضلال مبین).[7]

و از ابوالحسن رضی الله عنه روایت کرده اند که گفت: «ولایت علی در همه صحیفههای پیامبران نوشته شده است، و هیچ پیامبری را خداوند مبعوث نمیکند مگر با نبوّت محمّد و وصیت علی رضی الله عنه »[8].

و شیخ شیعه کاشانی میگوید: «از روایاتی که از طریق اهل بیت رسیدهاند چنین بر میآید قرآنی که میان ما است کاملا به صورتی نیست که بر محمّد صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده است، بلکه بعضی از آن بر خلاف صورتی است که خداوند نازل کرده است و بخشی از آن تحریف شده و تغییر یافته است، و چیزهای زیادی از آن حذف شده است، از آن جمله اینکه اسم علی علیه السلام از بسیاری جاها حذف شده، و کلمه «آل محمّد» بیش از یک بار حذف شده، و همچنین اسامی منافقین و دیگر چیزها هم از آن حذف شده است، و همچنین این قرآن بر آن ترتیبی که خدا و پیامبرش پسندیدهاند قرار ندارد»[9].

توضیح مهم:

در نصوص سابق علمای شیعه شهادت میدهند که در مورد ائمه و وصیّ بودن علی رضی الله عنه چیزی در کتاب خدا ذکر نشده است، و این قضیه اساس آنها را از ریشه بیرون میآورد، بنابراین علمای شیعه چاره ای جز این نداشتهاند که بگویند: قرآن تحریف و کم و زیاد شده است، و عوام خود را ملزم کرده اند تا در مورد قرآن چنین معتقد باشند.

بنابراین امام و مرجعشان مجلسی چنان که قبلا بیان شد میگوید: روایاتی که در مورد تحریف قرآن آمده اند از روایات امامت کمتر نیستند، و اگر تحریف قرآن ثابت نشود؛ امامت و دیگر عقاید شیعه اثبات نمیگردند.

مجلسی درست گفته، در حقیقت نه هیچ تحریفی در قرآن صورت گرفته، و نه مسئلهی امامت ثابت است، و نیز عقیده رجعت و دیگر عقایدی که علمای مذهب شیعه را منحرف کردهاند بیاساس است.

[1] - تذكرة الأئمة ص9-10محمد باقر مجلسي،فصل الخِطاب ص180 نوري .

[2] - أصول الكافي ج1/315 (كتاب الحجة ح26 بابٌ فيه نكتٌ ونتفٌ من التنزيل في الولاية )

[3] - أصول الكافي ج2/824 (كتاب فضل القرآن ح17 باب النوادر).

[4] - أصول الكافي ج1/320 (كتاب الحجة ح60 بابٌ فيه نكتٌ ونتفٌ من التنزيل في الولاية

[5] - أصول الكافي ج1/312 (كتاب الحجة ح8 بابٌ فيه نكتٌ ونتفٌ من التنزيل في الولاية) .

[6] - الکافی 1/16 .

[7] - الکافی ج 1/421.

[8] - الکافی ج 1 / 437.

[9] - تفسیر الصافی ، مقدمه ششم .

به نقل از کتاب: سؤال و جوابهايي در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

سلام ابن ابي مطيع فقيه و دانشمند بصره مي فرمود: «لأَنْ أَلْقَى اللهَ بِصَحِيْفَةِ الحَجَّاجِ، أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَلْقَى اللهَ بِصَحِيْفَةِ عَمْرِو بنِ عُبَيْدٍ». سير اعلام النبلاء . «اگر مرا با نامه ي عمل حجاج به نزد پروردگار ببرند، بيشتر دوست دارم تا اينكه با نامه ي اعمال عمرو بن عبيد». عمرو بن عبيد مردي عابد و زاهد اما اهل بدعت بود و حجاج مردي فاجر و خونخوار و جنايتكار بود.