دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Jun 04

----

07/12/1446

----

14 خرداد 1404

تبلیغات

رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرموده است:
(علیکم بسنتی و سنة الخلفاء الراشدین المهدیین من بعدی):
«به سنت من و سنت خلفای راشدین پس از من، چنگ بزنید».
سنن ابی داود (4/201) ترمذی (5/44)؛ این حدیث، حسن و صحیح است

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>مسائل تاریخ اسلام>شیعه > فرق شیعه پس از امام رضا (ع)

شماره مقاله : 1618 تعداد مشاهده : 337 تاریخ افزودن مقاله : 31/2/1389

فِرَق شيعه پس از امام رضا (ع)

پس از وفات "علي بن موسي الرضا" نيز پيروانش به پنج گروه منشعب شدند:

1 – فرقة گفتند كه علي بن موسي جز "محمد بن علي بن موسي" كه در آن زمان طفلي نابالغ بود و بعدها داماد "مأمون" عباسي شد فرزندي نداشته است و او امام است.

2 – دسته اي از فرقة "مرجئه" كه "محدثه" نام داشتند، امامت آن حضرت را پذيرفتند، ولي پس از وفات وي مجددا به عقيدة قبلي خويش بازگشتند !

3 – فرقه اي از "زيديه" پس از اينكه "مأمون" عباسي حضرت علي بن موسي را به ولايتعهدي برگزيد و فضل او را آشكار نمود و براي او از مردم بيعت خواست، امامت او را پذيرفتند، ولي پس از اينكه وي در زمان حيات مأمون درگذشت، به عقيدة سابق خود بازگشتند !

4 – فرقه اي موسوم به "مؤلفه" پس از اطلاع از مرگ حضرت موسي بن جعفر، امامت علي بن موسي را پذيرفتند، ولي پس از مرگ آن حضرت از قول به امامت وي عدول كرده و مجددا در حضرت موسي بن جعفر توقف كردند !

5 – فرقه اي گفتند پس از علي بن موسي برادرش "احمد بن موسي بن جعفر" معروف به "شاه چراغ" امام است. اين گروه سخناني گفتند كه به اقوال فرقة "فطحيه" كه از پيروان "عبد الله بن جعفر" بودند، شبيه بود و همچون آنان انتقال امامت به برادر را جايز شمردند.

سبب آنكه گروهي امامت "احمد بن موسي" (شاه چراغ) را پذيرفتند و گروهي نيز پس از وفات حضرت علي بن موسي به توقف در امامت حضرت موسي بن جعفر بازگشتند آن بود كه به هنگام وفات علي بن موسي پسرش محمد هفت ساله بود از اين رو گفتند كه امامت در غير بالغ جايز نيست.

اما كساني كه امامت "ابو جعفر محمد بن علي بن موسي" را پذيرفتند در كيفيت علم وي اختلاف كردند و از جمله گفتند كه امام بايد عالم باشد در حالي كه محمد بالغ نيست و پدرش نيز وفات يافته، پس او چگونه و از چه كسي تعليم گرفته است ؟ و آراء گوناگوني اظهار داشتند كه علاقمندان ميتوانند در اين مورد به كتب مفصل مراجعه كنند.

به نقل از کتاب: شاهــراه اتّحــاد ( بررسـي نصـــوص امــامــت )، تأليف: حيدر علي قلمداران، با مقدمه و حواشي آية الله العظمى علاّمه «سيد أبو الفضل البرقعي»

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال ميمون بن مهران: «إن العبد إذا أذنب ذنباً نكت في قلبه بذلك الذنب نكتة سوداء، فإن تاب محيت من قلبه فترى قلب المؤمن مجلي مثل المرآة، ما يأتيه الشيطان من ناحية إلا أبصره، وأما الذي يتتابع في الذنوب فإنه كلما أذنب ذنباً نكت في قلبه نكتة سوداء، فلا يزال ينكت في قلبه حتى يسود قلبه، ولا يبصر الشيطان من حيث يأتيه»."حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني. میمون بن مهران فرمود: «هرگاه بنده ای گناهی را مرتکب شود نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود، ولی هرگاه توبه کرد آن نقطه سیاه از قلبش پاک می شود، پس قلب مؤمن مانند آینه روشن است، و شیطان (برای فریفتن او) جز با زیر نظر گرفتن وی (و حیله) سراغش نمی آید. اما آنکس که مدام در حال گناه است با هر گناهی که انجام می دهد نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود تا آنکه قلبش کاملا سیاه می گردد، و شیطان هرگاه سراغش برود نیازی به فریب و زیر نظر گرفتنش ندارد».