دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Aug 31

----

07/03/1447

----

9 شهريور 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموند: " من سأل الله الشهادة بصدق بَلَّغَهُ الله منازل الشهداء وإن مات على فراشه " (روايت مسلم)
" هر كسى كه صادقانه از خداوند طلب شهادت كند، خداوند او را به مرتبه شهداء خواهد رساند، گر چه در بستر مرگش نيز بميرد ".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>علوم حديث>حدیث ضعیف

شماره مقاله : 1485 تعداد مشاهده : 356 تاریخ افزودن مقاله : 28/1/1389

تعريف حديث ضعيف

حديث ضعيف حديثى است كه شرايط حديث صحيح و يا حديث حسن را در بر نداشته باشد، و شرايط حديث صحيح و حديث حسن در دو ماهنامه سابق (شماره 10 و 11) ذكر شدند، و درجه ضعف حديث بستگى دارد كه تا چه اندازه از شرايط حديث صحيح و يا حديث حسن دور باشد، و حديث ضعيف ممكن است بر اساس ضعف سند و يا متنش به نامهاى ديگرى ملقب شود، از قبيل موضوع، مقلوب، شاذ، معلل، مضطرب، مرسل، منقطع، معضل، و غيره، كه ان شاء الله در شماره‌هاي آينده ماهنامه هر كدام جداگانه توضيح داده خواهند شد.

بطور خلاصه، حديث ضعيف مقبول نيست و نميتوان از آن بعنوان حجت و استدلال استفاده كرد، ولى برخى از علماء ميگويند میتوان از احاديث ضعيف استشهاد كرد ولى با شرايط زير:

1- باید حديث صحيحى در همان موضوع روايت شده باشد.

2- ضعف حديث نبايد شديد باشد.

3- در فضائل اعمال باشد نه مسائل عقيده و فقه و غيره.

4- نبايد معتقد شد كه آن حديث حتما از قول پيامبر صلى الله عليه و سلم است، زيرا حديث ضعيف است، لذا بايد به همراه روايات ضعيف، ضعفش را نيز براى مردم بيان كرد.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال سعيد بن المسيب : «ما أكرمت العباد أنفسها بمثل طاعة الله عز وجل، ولا أهانت أنفسها بمثل معصية الله، وكفى بالمؤمن نصرة من الله أن يرى عدوه يعمل بمعصية الله». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی. ترجمه: سعید بن مسیب رحمه الله فرمودند: «هیچگاه یک مؤمن همانند وقتی که طاعت خداوند عزوجل را بجای می آورد، خود را گرامی نمی دارد، و با انجام معصیت خدا به خودش اهانت نمی کند، و برای مؤمن کافیست که خداوند او را یاری دهد که ببیند دشمنش معصیت خدا را انجام می دهد».