دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Oct 19

----

26/04/1447

----

27 مهر 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "ما من مسلم يقرض مسلما قرضا مرتين إلا کان کصدقتها مرة" (صحيح – روايت ابن ماجة : 1956)
«هر مسلماني که دوبار به مسلماني قرض بدهد، مانند اين است که يکبار به او صدقه داده باشد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>سیره نبوی>ام المومنین عایشه صدیقه > وفات ام المؤمنين عايشه در هفدهم رمضان سال 57 هجري

شماره مقاله : 1478 تعداد مشاهده : 385 تاریخ افزودن مقاله : 28/1/1389

وفات ام المؤمنين عايشه در هفدهم رمضان سال 57 هجري

رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- يکسال پس از ازدواج با سوده، دو سال و پنج ماه پيش از هجرت، با عايشه دختر ابوبکر صدّيق ازدواج کردند. هنگام ازدواج با پيامبراکرم -صلى الله عليه وسلم- عايشه دختري شش ساله بود، و آنحضرت هفت ماه پس از هجرت، در ماه شوال، که وي نه ساله شد، با او زفاف کردند. عايشه هنگام زفاف پيغمبراکرم -صلى الله عليه وسلم- باکره بود، و آنحضرت همسر باکره‌اي جز او نداشت. عايشه از همه کس نزد آنحضرت محبوب‌تر بود. از همه زنان امّت فقيه‌تر بود. از همة زنان بطور مطلق داناتر بود. برتري وي از ديگر زنان همانند برتري ثَريد از ديگر غذاها بود. عايشه هفدهم ماه رمضان سال 57 يا 58 از دنيا رفت و در قبرستان بقيع به خاک سپرده شد.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

یحیی بن معاذ (رحمه الله) فرمود: « الدنيا خراب، وأخرب منها قلب من يعمرها، والآخرة دار عمران، وأعمر منها قلب من يطلبها». «دنیا ویرانه‌ای است و از این دنیا همان قلبی ویرانه‌تر است که در پی آبادی دنیا باشد. آخرت محل آبادی است و در قبال آخرت همان قلبی آبادتر است که در فکر آبادانی آخرت باشد». صفة الصفوة، أبو الفرج عبد الرحمن بن علي بن الجوزي .