قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

 
رعایت حقوق ابوبکر و عمر توسط نزدیکان پیامبر  صلی الله علیه و آله و سلم 
 
همچنین به تواتر از علیس نقل شده است که او نسبت به ابوبکر و عمر محبت می‏ورزید و آن دو را دوست می‏داشت و تعظیم می‏نمود و آن دو را بر سایر امت مقدم می‏داشت و این حالت از او معروف و شناخته شده بود و هرگز سخن ناروایی را در حق آن دو از او سراغ نداریم و هیچ وقت ادعا نکرد که از آن دو برای امر خلافت مستحق‏تر است این مورد نزد کسانی که به آن‏چه که جاهلترین مردم نسبت به منقولات و روایات و دورترین مردم از شناخت امور اسلام که به افتراء دروغ فراوان مشهور هستند و چنین دروغی فقط بر بهایم و چهارپایان رواج داده می‏شود و در میان قومی که اسلام را نمی‏شناسند، نقل می‏کنند، مراجعه می‏نمایند یا ساکنان بادیه‏ها یا قله کوه‏ها یا سرزمینی هستند که کمترین بهره‏ای از علم برده و بیشترین دروغ‏ها را می‏گویند. و این است که موجب گمراهی می‏گردد.
ائمه عترت همچون ابن عباس و دیگران ابوبکر و عمر را مقدم می‏داشتند و در میان آنان برخی اصحاب مالک، شافعی و احمد و دیگران بودند که تعدادشان چندین برابر کسانی بود که جزءامامیه بودند.
از همه علمای اهل بیت از تابعین بنی‏هاشم و تابعین آنان از فرزندان حسن بن علی و فرزندان حسین و سایرین نقل شده است که آنان ابوبکر و عمر را دوست می‏داشتند و آن دو را بر علی برتر می‏دانستند و روایات نقل شده از آنان در این‏باره متواتر هستند.
حافظ ابوالحسن دارقطنی کتاب«ثناء الصحابة علی القرابة و ثناء القرابة علی الصحابة» را تدوین نمود و قسمتی از این موارد را در آن ذکر کرده است.[1]همچون همه اهل حدیث که در زمینه سنت تألیف کرده‏اند. همچون کتاب السنة اثر عبدالله بن احمد[2] و السنة اثر خلال[3] و السنة اثر ابن بطة[4] و السنة اثر آجری[5] و لالکائی[6] و بیهقی[7] و ابوذر هروی و طلمنکی[8] و ابوحفض بن شاهین[9] و چندین برابر این کتاب‏ها مانند کتاب«فضائل الصحابة» از امام احمد[10] و ابو نعیم[11] و تفسیر ثعلبی[12] که در آن‏ها فضائل خلفای سه‏گانه آمده است و این خود از بزرگ‏ترین حجت‏ها و دلایل بر این امر است. و اگر این مقدار حجت است آن حجت برای او و علیه اوست و گرنه به آن استدلال نمی‏شود.[13]


[1] - این قطعه موجود است و همان جز یازدهم است که در کتابخانه شیخ حماد انصاری مدینه شماره(327)قرار داد و گفته شده که او آن را مکتبه ظاهری دمشق یافته است.
[2] - موجود است و به چاپ رسیده است.
[3] - امروزه در چاپی زیبا و مصور در کتابخانه شیخ حماد انصاری مدینه موجود است.
[4] - به صورت مصور در نزد شیخ حماد انصاری و گفته می‏شود که جلد کوچک و بزرگ دارد که جلد کوچک چاپ شده و جلد بزرگ در حال تحقیق است.
[5] - با تحقیق شیخ محمد حامد فقی در سال 1369 ه. به چاپ رسیده است.
[6] - سه جزء از آن به چاپ رسیده‏اند و دو جزء آن برای تحقیق باقی مانده است و نسخه خطی مصور آن در نزد شیخ حماد انصاری و یک نسخه خطی در ظاهریه به شماره(37،124،3) و یک نسخه خطی در(یلیبرگ به شماره1318)وجود دارد.
[7] - کتاب السماء و الصفات و او کتابی در سنت ندارد( شیخ حماد انصاری آن را ذکر کرده است.
[8] - اما کتاب سنت اثر ابوذر هروی و طلمنکی هرگز به دست نیامد.
[9] - در نزد شیخ حماد به صورت تحقیق شده قرار دارد.
[10] - دانشگاه ام القری در دو مجلد آن را به چاپ رسانده است.
[11] - به صورت نسخه خطی در نزد شیخ حماد انصاری وجود دارد.
[12] - به صورت مصور و در هشت مجلد در نزد شیخ حماد وجود دارد.
[13] - ج(4) ص(105) می‏گویم: در جزء( ابوبکر الصدیق افضل الصحابة و احقهم بالخلافة) ذکر کردم که آن خطی است و جواب‏هایی را که رافضی‏ها در برتر بودن علی و مستحق بودن او برای خلافت به آن‏ها استدلال می‏کنند، ذکر کردم.

به نقل از کتاب: آل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و اولیای او (موضع اهل سنت و شیعه درباره عقاید، فضیلت‏ها، فقه و فقهای آنان اصول فقه شیعه و فقه آنان)، خلاصه و ترتيب از: محمد بن عبدالرحمن بن محمد بن قاسم، رحمه الله ت 1421 هـ، این بحث از کتاب منهاج السنه نوشته ابن تیمیه رحمه الله اختصار شده است).