قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

شیخ موسی بازماندگان

قال رسول الله صلی الله علیه وسلم :(من کان له سعة ولم یضح فلا یقربن مصلانا)

«کسیکه توانایی قربانی داشته باشد وقربانی نکند به مصلای مانزدیک نشود.» [ابن ماجه/ حدیث حسن رقم 3123]

قربانی: حیوانی که در روز عید و ایام تشریق به قصد تقرب و نزدیکی به خدا ذبح می‎شود.

1. بهتر است شخصی که می‎خواهد قربانی کند از اول ماه ذی الحجه تا هنگام قربانی کردن موی سر وموهای زاید بدن و ناخن هایش را کوتاه نکند.
ام سلمه رضی الله عنها همسر پیامبر صلی الله علیه وسلم می‎گویدکه پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «کسی که ذبحی دارد و می‎خواهد قربانی کند هنگامی که هلال ذی الحجه دیده شد مو و ناخن هایش را کوتاه نکند تا اینکه قربانی کند.» (صحیح مسلم رقم 1977 )

2. شرایطی که درقربانی کردن باید رعایت شود:

الف) حیوان قربانی باید شتر،گاو،گوسفند و یا بز باشد.

ب) سن حیوان قربانی.
گوسفند یک سال، بز دو سال تمام،گاو دو سال تمام و شتر پنج سال تمام داشته باشد(امام نووی درمجموع (8/365) قول دومی از علما نقل نموده است: برای گوسفند سن شش ماه کامل و برای بز یک سال کامل کافی می‎باشد.)

ج) حیوان قربانی، عیب و نقصی نداشته باشد.
پیامبر صلی الله علیه وسلم درحدیثی چهار عیب را برای قربانی برشمردند که عبارتند از: کوری واضح، بیماری آشکار، لنگی نمایان و لاغری که چربی یا مغزِ استخوان ندارد.(حدیث صحیح/جامع ترمذی رقم 1497) 
و علما عیوبی همانند و یا بدتر از آن را بر این حدیث قیاس می‎گیرند.

3. صفات قربانی 
الف) حیوان قربانی، رنگ آن سفید یا روشن یا آمیخته‎ای از دو رنگ سیاه و سفید باشد و در صورت نبود می‎توان حیوانی تیره رنگ یا سیاه ، ذبح نمود.(حدیث حسن / مسند احمد رقم 9393 )
پیامبر صلی الله علیه وسلم دو گوسفند شاخ‎دار سفید آمیخته با سیاه را قربانی می‎نمودند. (صحیح بخاری رقم5565 ) 

ب)چاق بودن قربانی 
ابی امامه بن سهل رضی الله عنه می‎گوید: ما و باقی مسلمین در مدینه گوسفندانمان را برای قربانی چاق می‎کردیم.
(صحیح بخاری رقم5553)

ج) یک گوسفند و یا یک بز برای یک فرد و خانواده‎اش و شتر ‎یاگاو برای هفت نفر و خانواده‎هایشان می‎باشد .

تذکر : فرد می‎تواند خانواده خود را در قربانی شریک کند .
ابو ایوب انصاری رضی الله عنه می‎گوید : در زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم هر فرد یک گوسفند را برای خود و خانواده اش قربانی می‎کرد. (حدیث صحیح/ سنن ابن ماجه رقم3147 )
جابر بن عبد الله رضی الله عنه می‎گوید : ما همراه پیامبر صلی الله علیه وسلم مراسم حج انجام می‎دادیم و شتر را برای هفت نفر وگاو را نیز برای هفت نفر ذبح کردیم. (صحیح مسلم رقم 1318) 

ملاحظات
الف) وقت قربانی بعد از نماز عید است.
جُنْدَب الْبَجَلِی رضی الله عنه می‎گوید: من روز عید اضحی همراه پیامبر صلی الله علیه وسلم نماز خواندم و پیامبر صلی الله علیه وسلم بعد از نماز خطبه‎ای خوانده، سپس فرمودند: کسی که قبل از نماز، قربانی نموده بجای آن دوباره قربانی کند و کسی که قربانی نکرده با نام خدا قربانی کند. (صحیح مسلم رقم 1960)

ب) پایان وقت قربانی، غروب روز سوم از ایام تشریق ( روز 13 ذی الحجه ) است. 

ج) انس رضی الله عنه روایت می‎کند که پیامبر صلی الله علیه وسلم هنگام ذبح قربانی می‎فرمودند:« بِاسْمِ اللهِ، وَ الله‏ُ اَکبَر». (صحیح مسلم / 1966 )

د) شخص قربانی کننده از قربانی خودش بخورد( و می‎تواند برای خودش ذخیره کند) و بعد از آن صدقه دهد.
{فَکلُوا مِنْهَا وَ أَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیر} (حج/ 28)
پس خودتان از آن(قربانی) بخورید وبه بینوایان مستمند نیز بدهید.

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: بخورید و به دیگران صدقه دهید و ذخیره نمایید.(صحیح مسلم رقم 1973) 
به همین دلیل بسیاری از علما مستحب می‎دانند که قربانی به سه قسمت تقسیم می‎شود:
یک قسمت برای خوردن، و یک قسمت برای هدیه دادن (به اقوام و دوستان) و یک قسمت برای صدقه دادن (به فقرا و مستمندان). (عمده السالک)

هـ) شخص قربانی کننده اجازه‎ی فروختن پوست و یا گوشت قربانی را ندارد و همچنین نمی‎تواند دستمزد قصاب را از قربانی بپردازد.

از علی رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم به من امر فرمودند: که شتر را قربانی کنم و از گوشت و پوست آن صدقه کنم و چیزی از حیوان قربانی شده (به عنوان دستمزد) به قصاب ندهم و فرمودند: ما دستمزدش(قصاب) را از نزد خودمان می‎دهیم.(صحیح بخاری 3/ 1718 – صحیح مسلم رقم 1317)

ی) قربانی کردن بهتر از صدقه دادن قیمت قربانی است؛ زیرا قربانی کردن و ریختن خون حیوان در راه خدا از شعائر دینی و سبب تقرب به خدا می‎باشد. { قُل‎‏‎‎ْ إِنَّ صَلاَتِی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَمَاتِی ِللهِ رَبِّ الْعَالَمِین} (انعام/162) 
بگو نماز، حج، قربانی، زیستن و مردن من از آنِ خداست که پروردگار جهانیان است.
و «پیامبر صلی الله علیه وسلم با دستان مبارک خویش قربانی می‎نمودند» و هرگز اتفاق نیفتاد که ایشان یا صحابه قیمت قربانی را صدقه دهند.(صحیح بخاری رقم 5558) 

«تَقَبَّلَ اللهُ ضَحَایاکم»