قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

احمد بن اسد

شهم‏تر و زیرکتر بود بعد از برادر ولایت سمرقند و فرغانه باجمعها کاشغر و ترکستان و چین او داشت، و (به) جلادت و مبارزت و کاردانى در اطراف ممالک ایران و توران مذکور و مشهور بود، و فرزند او بعد از یک دیگر بتخت  نشستند و با خلق خداى بذل و احسان کردند، و اسماء فرزندان او که بملک رسیدند، یکى از افاضل بنظم آورده است:

بیت‏

          گشته بامارت خراسان مذکور ....           نه تن بودند از آل سامان مشهور

            اسماعیلى و احمدى و نصرى ...           دو نوح و دو عبد الملک و دو منصور

و ذکر نسبت ایشان برین وجه یافته شده است که ثبت افتاد: سامان بن حتیمان بن طمغان بن نوشر بن نوشید بن بهرام بن شوبین .

به نقل از کتاب: طبقات ناصرى، مؤلف: ابو عمر عثمان بن محمد المنهاج سراج الجوزجانى (م بعد 658)، تحقیق: عبد الحى حبیبى قندهارى، تهران، دنیاى کتاب، چ اول، 1363ش.