قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

اشک‏

بن دارا ارفعو  گفتندى، نسبت او چنین یافته شد: اشک بن اشعار بن شاپور بن بلاتن بن اشکان بن الجباء بن سیاوخش بن کیکاوس . و پسر داراء اکبر بود و ملوک عجم او را بزرگ داشتندى و خدمت کردندى، و بر سر مثالها اول نام او نوشتندى، و جمله ملوک طوایف که اسکندر ایشان را در ممالک عجم نصب کرد از یک خاندان بودند، همه اشک را خدمت کردندى، اما او کسى را معزول نکردى اگر یکى ازین ملوک قصد دیگرى کردى، ملوک او را منع کردندى. تا مدت چهار صد سال برین قرار بود. چون اردشیر جامع خروج کرد، آن قاعده منهدم شد.

اما اشک در عهد خود بزرگ بود، تا پادشاهى انطیخس  نام قصد او کرد، ملوک طوایف اشک را یارى کردند، و رومیان را منهزم گردانید و دیگر بار قسطنطین الملک قصد او کرد، او را نیز قهر کرد، و رومیه را نیز خراب کرد و باز آمد و فوت شد. و مدت ملک او ده سال بود، و الله اعلم.

به نقل از کتاب: طبقات ناصرى، مؤلف: ابو عمر عثمان بن محمد المنهاج سراج الجوزجانى (م بعد 658)، تحقیق: عبد الحى حبیبى قندهارى، تهران، دنیاى کتاب، چ اول، 1363ش.