قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

الطائع للَّه‏

ابو بکر  عبد الکریم بن المطیع، ولادت او در سنه عشر  و ثلث مائه بود، و بیعت او پدر او کرد، هم در آن روز که خود را از خلافت خلع کرد، و او عهد و لواء فرستاد، عبد الملک بن نوح سامانى را، در ایام دولت او رومیان غلبه کردند و شهرهاى شام و طرسوس و انطاکیه بستدند و تا به حمص  از حد شام بیامدند، و مغربیان خروج کردند و مصر را بگرفتند و برابر مصر شهرى بنا کردند منصوره نام کردند، و در مکه و مدینه بنام ایشان خطبه کردند، و کار خلافت عباسیان فتور گرفت، و آل بویه بر بغداد، و حضرت خلافت استیلا یافته بودند و خوارج از اطراف تعدى آغاز نهادند، و فنا خسرو  و بن حسن بویه، طایع را تعظیم کردى، چون او بمرد، برادرش ابو نصر حسن بجاى او نشست، و او با طایع نیک نبود، و زن خود را بفرستاد تا او را راه داد در حرم خود طایع را بگرفت تا خود را خلع کرد، و قادر را از عراق بیاورد، و بخلافت بنشاند و مدت خلافت او هفده سال و نه ماه و شش روز بود بعد از مطیع، در بغداد  در رمضان سنه ثلاث و تسعین و ثلث مائه برحمت حق پیوست.

به نقل از کتاب: طبقات ناصرى، مؤلف: ابو عمر عثمان بن محمد المنهاج سراج الجوزجانى (م بعد 658)، تحقیق: عبد الحى حبیبى قندهارى، تهران، دنیاى کتاب، چ اول، 1363ش.