قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

آیا محمد صل الله عليه و سلم اسلام را فقط برای عرب آورده یا برای همه بشر؟

-1 هنگامیکه محمد (ص) برای اولین بار دعوتش را اعلان کرد، فرمود :
إنّی رسولُ اللهِ إلیکم خاصهً و إلی الناسِ کافهً
من رسول خدا به سوی شما هستم مخصوصاً و به سوی همة مردم عموماً و این، دلالت دارد بر اینکه اسلام، دینی است که از اولین لحظه برای تمام بشر آمده و هرگز پیامبر آن را به عنوان یک دین عربی عرضه نکرده است بلکه آن را دین جهانی و برای تمام بشر توصیف نموده است و در حدیث دیگر بر این مسأله تأکید کرده و میفرماید : :
بخاری آن (و کان النبیُّ یُبعثُ الی قومه خاصهً و بُعثتُ الی الناسِ کافهً) را در جاهای متعددی روایت کرده برای نمونه کتاب تصمیم را نگاه کن
پیامبرانی بودند که فقط برای قوم خود مبعوث شدند اما : من برای تمام مردم فرستاده شدهام.
-2 کسی که آیات قرآن را بررسی کند برایش آشکار و مسلم میشود که قرآن مردم را - تمام مردم را - به دین خدا فرا میخواند و این صفت جهان شمولی دین اسلام، در آیات متعددی که در مکه قبل از هجرت نازل شدهاند مانند؛ خورشید، عیان و آشکار است. آنجا که میفرماید :
و ما ارسلناک إلّا رحمهً للعالمین (الانبیاء / 107)
ما تو را نفرستادیم مگر اینکه برای عالمیان رحمت باشی. یا همچون سورة فاتحه که سورهی آغازین قرآن است و خود سوره نیز آغاز میگردد به :
(الحمدلله رب العالمین)
سپاس و ستایش برای پروردگار عالمیان. این سوره در مکه، قبل از هجرت نبوی و قبل از اینکه مسلمانان در مدینه حکومت تشکیل دهند، نازل شده است.
-3 از آنچه گذشت، معلوم میگردد که هیچ تغییری در خط مشی پیامبر (ص) صورت نگرفته است. اما پیشرفت در تشریع، قدم به قدم و تدریجی بوده است و این امری کاملاً طبیعی و منطقی است چون معقول، یا حتی ممکن نیست که تمام آنچه را که مردم به آن عادت کردهاند در ظرف یک شبانه روز، بیاساس و بیاعتبار اعلام کرد. عاداتی که در نفس انسان ریشه میدواند کندش بسیار سخت است.
اسلام در ابتدا بر محکم کردن عقیده در دلها و تثبیت آن در فکر و اندیشه تأکید کرد؛ تا اساسی محکم درست شود که بتوان تشریعات را بر روی آن بنا نهاد و تا قاعدة نهاده شود که براساس آن، تغییر آنچه که مردم به آن خو گرفتهاند، ممکن گردد. اسلام در بسیاری از تشریعات خود مانند؛ تحریم شراب و ربا و لغو بردگی و غیره از همین روش تدریجی استفاده کرده است. دورة مکی دورة تثبیت عقیده بود و به همین خاطر بناء دورة مدنی بر آن، به آسانی صورت گرفت.