Untitled Document
 
 
 
  2024 Sep 16

----

12/03/1446

----

26 شهريور 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "من سره أن يظله الله يوم لا ظل إلا ظله، فَلْيُيَسِّر على معسر أو ليضع عنه" (حديث صحيح)
«هر كس‌دوست‌دارد كه‌خداوند او را در سايه‌عرش‌خويش‌جاي‌دهد - در روزي ‌كه‌ سايه‌اي‌ جز سايه‌ او نيست‌ پس ‌بايد بر تنگدست‌ آسان ‌بگيرد، يا اصلا وام‌ را بر او ببخشد».

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

تاریخ اسلام>ایام عرب>ایام عرب > یوم ذی طلوح

شماره مقاله : 10393              تعداد مشاهده : 246             تاریخ افزودن مقاله : 5/5/1390

روز ذى طلوح‏


در اين روز- كه روز صمد و روز اود هم خوانده مى‏شود- نبردى ميان بكر و تميم روى داده است.
داستان آن از اين قرار است كه عميرة بن طارق بن ارثم يربوعى تميمى، با مريه، دختر جابر عجلى و خواهر ابجر، زناشوئى كرد و به عجل رفت تا خانواده‏اى تشكيل دهد.
او زن ديگرى نيز در قبيله بنى تميم داشت معروف به «دختر نطف» اهل تميم.
هنگامى كه عميره در پيش مريه، همسر عجلى خود بود، ابجر، برادر زنش آمد و به مريه گفت:
«اميدوارم كه دختر نطف، زن ديگر عميره را، اسير كنم و برايت بياورم.» عميره كه اين سخن را از ابجر شنيد، گفت:
«من در تو نمى‏بينم كه تا وقتى من زنده هستم بتوانى خانواده مرا اسير كنى.» ابجر از سخن خود پشيمان شد و گفت:
«قصدم جنگ با قوم تو نبود و ليكن اين قبيله از تميم مرا اسير كرده‏اند.» اندكى بعد، ابجر و حوفزان بن شريك شيبانى لشكريان خود را گرد آورى كردند.
حوفزان فرماندهى لشكر شيبان را عهده‏دار شد و ابجر نيز فرمانده اللهازم گرديد.
اين دو تن كسانى را نيز به نگهبانى عميره گماشتند تا نگذارند كه عميره پيش قوم خود برود و آنان را از اين لشكر كشى آگاه سازد.
سپس با لشكريان خويش حركت كردند.
ولى عميره گماشتگان خود را فريب داد و گريخت و شتابان خود را به بنى يربوع رساند و گفت:
«بزودى لشكرى از بكر بن وائل به شما حمله خواهد برد.
بنا بر اين فورا بنى ثعلبه را آگاه سازيد.» آنان نيز پيشروان لشكر خود را به راه انداختند كه سه روز انتظار كشيدند تا سپاهيان بكر فرا رسيدند و بيدرنگ جنگاوران يربوع سوار شدند و در ذى طلوح با دشمن خود روبرو گرديدند.
در اين ميان عميره هم- كه ابجر گمان مى‏برد هنوز تحت مراقبت است- با اسب به سوى ابجر تاخت و خود را بدو معرفى كرد.
دو طرف در آن روز جنگى كردند كه با پيروزى يربوع پايان يافت و بكر شكست خورد و حوفزان و پسرش، سريك، و بيشتر لشكريان بكرى اسير شدند.
ابن عنمه شاعر هم به بند اسارت افتاد ولى چون با بنى شيبان‏ بود، متمم بن نويره او را رهائى داد.
ابن عنمه در سپاسگزارى از متمم گفته است:
         جزى الله رب الناس عنى متمما  ...          بخير الجزاء ما اعف و اجودا
            اجيرت به ابناؤنا و دماؤنا  ...          و شارك فى اطلاقنا و تفردا
            ابا نهشل انى لكم غير كافر   ...         و لا جاعل من دونك المال سرمدا
*

متن عربی:


يوم ذي طلوح
وهو يوم الصمد، ويوم أودٍ أيضاً، وهو بين بكر وتميم، وكان من حديثه أن عميرة بن طارق بن أرثم اليربوعي التميمي تزوج مرية بنت جابر العجلي أخت أبجر وسار غل عجل ليبتني بأهله. وكان له في بني تميم امرأة أخرى تعرف بابنة النطف من بني تميم، فأتى أبجر أخته يزورها وزوجها عندها. فقال لها أبجر: إني لأرجو أن آتيك بابنة النطف امرأة عميرة. فقال له: ما أراك تبقي علي حتى تسلبني أهلي. فندم أبجر وقال له: ما كنت لأغزو قومك ولكنني مستأسر في هذا الحي من تميم، وجمع أبجر والحوفزان بن شريك الشيباني، الحوفزان على شيبان وأبجر على اللهازم، ووكلا بعميرة من يحرسه لئلا يأتي قومه فينذرهم. فسار الجيش، فاحتال عميرة على الموكل بحفظه وهرب منه وجد السير إلى أن وصل إلى بني يربوع فقال لهم: قد غزاكم الجيش من بكر بن وائل، فأعلموا بني ثعلبة بطناً منهم، فأرسلوا طليعة منهم فبقوا ثلاثة أيام، ووصلت بكر فركبت يربوع والتقوا بذي طلوح. فركب عميرة ولقي أبجر فعرفه نفسه، والتقى القوم واقتتلوا فكان الظفر ليربوع. وانهزمت بكر وأسر الحوفزان وابنه شريك وابن عنمة الشاعر، وكان مع بني شيبان فافتكه متمم بن نويرة، وأسر أكثر الجيش البكري؛ وقال ابن عنمة يشكر متمماً:
جزي الله ربّ الناس عنّي متممّاً ... بخير الجزاء ما أعفّ وأجودا
أجيرت به أبناؤنا ودماؤنا ... وشارك في إطلاقنا وتفرّدا
أبا نهشل إنّي غير كافرٍ ... ولا جاعلٍ من دونك المال سرمدا

از کتاب: کامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.
 
مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com





 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

عن عبد الرحمن بن عبد الله بن مسعود، عن أبيه، قال: أتاه رجل فقال: يا أبا عبد الرحمن علمني كلمات جوامع نوافع. فقال: «أعبد الله ولا تشرك به شيئاً، وزل مع القرآن حيث زال، ومن جاءك بالحق فاقبل منه وإن كان بعيداً بغيضاً، ومن جاءك بالباطل فاردد عليه وإن كان حبيباً قريباً». مردی نزد عبدالله بن مسعود آمد و گفت: کلمات مختصر و مفیدی را به من یاد بده، فرمود: «الله را عبادت کن و برای او شریک قرار مده، و همواره عمر خود را با قرآن سپری کن، و هرکس که با حق نزد تو آمد از وی بپذیر هرچند که غریب و دشمن باشد، و هرکس که با باطل نزد تو آمد آنرا نپذیر هرچند که دوست نزدیک باشد». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی

تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 11783
دیروز : 3293
بازدید کل: 8247128

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010