Untitled Document
 
 
 
  2024 Sep 16

----

12/03/1446

----

26 شهريور 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

«… و إياكم و محدثات الأمور فإنَّ كل محدثة بدعة و كل بدعة ضلالة». [متفق عليه].
بپرهيزيد از آن چه در دين، جديد و نو آورده شده است؛ زيرا هر نو و جديدي در دين، بدعت است و هر بدعت، ضلالت و گمراهي است .

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

تاریخ اسلام>ایام عرب>ایام عرب > یوم نسار

شماره مقاله : 10385              تعداد مشاهده : 357             تاریخ افزودن مقاله : 4/5/1390

روز نسار


نسار كه به معنى كوه‏هاى نزديك به هم است، نزد عرب معروف مى‏باشد و در آن جا اين جنگ روى داده است.
سبب پيشامد اين روز آن بود كه فرزندان تميم بن مر بن اد مهمان عموهاى خود، ضبة بن اد و بنى عبد مناة بن اد بودند كه بنى ضبه بر گروهى از تميم تاخت.
مردان تميم در پى ايشان شتافتند. ولى آن جماعت كه عبارت از تيم و عدى و ثور اطحل و عكل بنى عبد مناة بن اد و ضبة بن اد بودند و «رباب» خوانده مى‏شدند، از جاى خود كوچ كردند و به بنى اسد پيوستند كه در آن روزگار با بنى ذبيان بن بغيض هم پيمان بود.
آن جماعت را از آن رو «رباب» مى‏خواندند كه وقتى مى‏خواستند نسبت به هم سوگند وفادارى ياد كنند دست‏هاى خود را در ظرفى از رب فرو مى‏بردند.
همينكه يكى از مردان ضبه فرياد زد «يا آل خندف»، بنى اسد به فريادشان رسيد و آنان را در پناه خود گرفت و اين نخستين روزى بود كه اهل ضبه وارد خندف شدند و از هم پيمانان خود، ظبى و غطفان يارى خواستند.
رئيس بنى اسد در روز نسار، عوف بن عبد الله بن عامر بن‏ جذيمة بن نصر بن قعين بود.
و نيز گفته شده است:
رئيس اسد خالد بن نضله، و رئيس رباب اسود بن منذر برادر نعمان بود.
ولى اين روايت درست نيست.
رياست همه آن جماعت را نيز حصن بن حذيفة بن بدر بر عهده داشت.
در اين باره زهير بن ابى سلمى مى‏گويد:
         و من مثل حصن فى الحروب و مثله  ...          لانداد ضيم او لامر يحاوله‏
            اذا حل احياء الاحاليف حوله   ...          بذى نجب لجاته و صواهله‏
بنى تميم همينكه اين خبر را شنيد، از بنى عامر بن صعصعه يارى خواست و بنى عامر نيز بنى تميم را يارى داد.
حاجب بن زراره فرماندهى بنى تميم را داشت و عامر بن صعصعه را «جواب» (به تشديد واو) مى‏خواندند.
«جواب» لقب مالك بن كعب، از بنى ابى بكر بن كلاب، بود زيرا بنى جعفر را جواب به سوى بنى حارث بن كعب رانده، و بنى جعفر نيز با بنى حارث هم پيمان شده بود.
مى‏گويند رئيس بنى عامر نيز شريح بن مالك قشيرى بود.
اين دو طايفه حركت كردند و در نسار با حريف خود روبرو شدند و به پيكار پرداختند.
درين نبرد مردان عامر پايدارى كردند و به همين دليل تلفات زياد دادند ولى تميم كناره گرفت و رهائى يافت و تلفات زياد نداد.
شريح قشيرى، فرمانده بنى عامر و عبيد بن معاوية بن عبد الله بن كلاب و چند تن ديگر كشته شدند. گروهى از اشراف زنان بنى عامر نيز به اسارت در آمدند كه سلمى دختر مخلف و عنقاء دختر  همام جزء آنان بودند.
سلمى در نكوهش جواب و طفيل گفته است:
         لحى الإله ابا ليلى بفرته   ...          يوم النسار و قنب العير جوابا
            كيف الفخار و قد كانت بمعترك      ...       يوم النسار بنو ذبيان اربابا
            لم تمنعوا القوم ان اشلوا سوامكم     ...        و لا النساء و كان القوم احرابا
مردى نيز در نكوهش جواب و طفيل و فرار از دست دو زن مى‏گويد.
         و فر عن ضرتيه وجه حارثة ...            و مالك فر قنب العير جواب‏
بشر بن ابى حازم نيز درباره شكست حاجب گفته است:
         و افلت حاجب جوب العوالى    ...         على شقراء تلمع فى السراب‏
            و لو ادركن رأس بنى تميم     ...        عفرن الوجه منه بالتراب‏
روز نسار، بعد از روز جبله و كشته شدن لقيط بن زراره پيش آمده است.

*

متن عربی:


يوم النسار
النسار: أجبل متجاورة، وعندها كانت الوقعة، وهو موضع معروف عندهم. وكان سبب ذلك اليوم أن بني تميم بن مر بن أد كانوا يأكلون عمومتهم ضبة بن أد وبني عبد مناة بن أد، فأصابت ضبة رهطاً من تميم. فطلبتهم تميم فانزاحت جماعة الرباب، وهو تيم وعدي وثور أطحل وعكل بنو عبد مناة بن أد وضبة بن أد وإنما سموا الرباب لأنهم غمسوا أيديهم في الرب حين تحالفوا، فلحقت ببني أسد، وهم يومئذحلفاء لبني ذبيان بن بغيض. فنادى صارخ بني ضبة: يا آل خندف ! فأصرختهم بنو أسد، وهو أول يوم تخندقت فيه ضبة واستمدوا حليفهم ظبياً وغطفان، فكان رئيس أسد يوم النسار عوف بن عبد الله بن عامر بن جذيمة بن نصر بن قعين، وقيل: خالد بن نضلة، وكان رئيس الرباب الأسود بن المنذر أخو النعمان، وليس بصحيح، وكان على الجماعة كلهم حصن بن حذيفة بن بدر؛ وفيه يقول زهير بن أبي سلمى:
ومن مثل حصن في الحروب ومثله ... لإنداد ضيمٍ أو لأمرٍ يحاوله
إذا حلّ أحياء الأحاليف حوله ... بذي نجب لجّاته وصواهله
فلما بلغ بني تميم ذلك استمدوا بني عامر بن صعصعة، فأمدوهم. وكان حاجب بن زرارة على بني تميم، وكان عامر بن صعصعة جواباً، وهو لقب مالك بن كعب من بني أبي بكر بن كلاب، لأن بني جعفر كان جواب قد أخرجهم إلى بني الحارث بن كعب فحالفوهم، وقيل: كان رئيس عامر شريح بن مالك القشيري. وسار الجمعان فالتقوا بالنسار واقتتلوا، فصبرت عامر واستحر بهم القتل، وانفضت تميم فنجت ولم يصب منهم كثير، وقتل شريح القشيري رأس بني عامر، وقتل عبيد بن معاوية بن عبد الله بن كلاب وغيرهما، وأخذ عدة من أشراف نساء بني عامر، منهن سلمى بنت المخلف، والعنقاء بنت همام وغيرهما، فقالت سلمى تعير جواباً والطفيل:
لحى الإله أبا ليلى بفرّته ... يوم النّسار وقنب العير جّوابا
كيف الفخار وقد كانت بمعترك ... يوم النّسار بنو ذبيان أربابا
لم تمنعوا القوم إن أشلوا سوامكم ... ولا النساء وكان القوم أحرابا
وقال رجل يعير جواباً والطفيل بفراره عن امرأتيه:
وفرّ عن ضرّتيه وجه خارئةٍ ... ومالكٌ فرّ قنب العير جوّاب
القنب: غلاف الذّكر، وجوّاب لقب لأنّه كان يجوب الآثار، واسمه مالك، وقال بشر بن أبي خازم في هزيمة حاجب:
وأفلت حاجب جوب العوالي ... على شقراء تلمع في السراب
ولو أدركن رأس بني تميم ... عفرن الوجه منه بالتراب
وكان يوم النساء بعد يوم جبلة وقتل لقيط بن زرارة.
جواب بفتح الجيم، وتشديد الواو، وآخره باء موحدة؛ وخازم بالخاء المعجمة، والزاي.

از کتاب: کامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.
 
مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com





 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

امام ابوحنیفه نعمان ‌بن ثابت رحمه الله فرموده است: «لایحلّ لأحدٍ أن یأخذ بقولنا مالم یعلم من أین أخذناه» (برای احدی جایز نخواهد بود که سخن ما را بدون اینکه بداند ما آن را کجا گرفته‌ایم، بپذیرد). ابن عبدالبر در «الانتقاء فی فضائل الثلاثه الفقهاء» (145)، ابن قیم در «اعلام الموقعین» (2/309) و ابن عابدین در «حاشیه» «البحر الرائق» (6/293) و شعرانی در «المیزان» (1/55)

تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 8808
دیروز : 3293
بازدید کل: 8244153

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010