قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

سخن درباره پادشاهى كيقباد
كيقباد بن راع بن ميسرة بن نوذر بن منوچهر، پس از زو به پادشاهى رسيد.
او آب رودخانه‏ها و چشمه‏ها را براى آبيارى زمين‏ها اندازه گيرى كرد.
شهرها را به نام‏هاى ويژه‏اى نامگذارى نمود و آنها را مرزبندى كرد. شهرستان‏هائى نيز ساخت و حوزه هر يك را روشن كرد.
از غلاتى كه در هر شهرى به دست مى‏آمد، ده يك براى خوراك لشكريان خويش گرفت.
كيقباد- چنان كه گفته‏اند- به آبادكردن شهرها و پاسدارى آنها از دستبرد دشمنان گرايش بسيار داشت.
همچنين، داراى گنجينه‏هاى فراوان بود.
و نيز گفته شده است:
پادشاهان كيانى و فرزندان و بازماندگان ايشان از پشت كيقباد بوده‏اند.
ميان تركان و كيقباد جنگ‏هاى بسيار در مى‏گرفت، از اين رو كيقباد در نزديكى رود بلخ، كه همان جيحون است، به سر مى‏برد تا تركان را از دست اندازى به شهرهاى كشور خويش باز دارد.
مدت پادشاهى كيقباد يكصد سال بود.

متن عربی:
ذكر ملك كيقباذ
 ثمّ ملك بعد زوّ كيقباذ بن راع بن ميسرة بن نوذر بن منوجهر وقدّر مياه الأنهاروالعيون لشرب الأرض، وسمى البلاد بأسمائها وحدّها بحدودها، وكوّر الكور وبيّن حيّز كلّ كورة، وأخذ العشر من غلاّتها لأرزاق الجند، وكان - فيما ذكر كيقباذ حريصاً علي عمارة البلاد، ومنعها من العدوّ، كثير الكنوز؛ وقيل: إنّ الملوك الكيانيّة وأبناءهم من نسله، وجرت بينه وبين الترك حروب كثيرة، فكان مقيماً بالقرب من نهر بلخ، وهو جيحون، لمنع الترك من تطرّق شيء من بلاده، وكان ملكه مائة سنة.

از کتاب: كامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com