دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Sep 16

----

12/03/1446

----

26 شهريور 1403

تبلیغات

پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: « لَـيْسَ مِنَّا مَنْ لَطَمَ الـخُدُودَ وَشَقَّ الـجُيُوبَ وَدَعَا بِدَعْوَى الـجَاهِلِـيَّةِ » (کسی که [سر] و روی خود را بزند و سینه چاک کند و ندای جاهلی سر بدهد، از ما نیست.(

بخاری، 2/82 در مواضع متعدد و مسلم، 1/99.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>احمد بن ابراهیم بن معلی بن اسد عمی

شماره مقاله : 10227 تعداد مشاهده : 347 تاریخ افزودن مقاله : 29/3/1390

احمد بن ابراهیم بن معلى بن اسد عمى [1]
ابو بشر، ابو جعفر طوسى در مصنفى الامامیه ذکر او کرده است. عم که احمد بن ابراهیم بدو منسوب است مرّة بن مالک بن حنظلة بن زید مناة است.
ایشان به پیمان و سوگند به قبیله تنوخ پیوستند و در اهواز سکونت گزیدند. ابو احمد جلودى بر او املا مى کرد و همه کتابهایش را سماع کرد و روایت نمود. بیشتر روایات او از عامه و اخباریان بود. جدّ او معلى بن اسد از اصحاب صاحب الزّنج بود و از خواص او.
اخبار صاحب الزنج از او و از عمش اسد بن معلى روایت شده، او را تصانیفى است چون کتاب تاریخ الکبیر و کتاب تاریخ الصغیر و کتاب مناقب على رضی الله عنه و کتاب اخبار صاحب الزّنج و کتاب الفرق که کتابى نیکو و عجیب است و کتاب اخبار السید الحمیرى و شعر السید الحمیرى و کتاب عجائب العالم.

[1] الوافى 6: 212 (از یاقوت)، فهرست طوسى 21.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال سعيد بن المسيب : «ما أكرمت العباد أنفسها بمثل طاعة الله عز وجل، ولا أهانت أنفسها بمثل معصية الله، وكفى بالمؤمن نصرة من الله أن يرى عدوه يعمل بمعصية الله». الحلية الأولیاء؛ أبي نعيم اصفهانی. ترجمه: سعید بن مسیب رحمه الله فرمودند: «هیچگاه یک مؤمن همانند وقتی که طاعت خداوند عزوجل را بجای می آورد، خود را گرامی نمی دارد، و با انجام معصیت خدا به خودش اهانت نمی کند، و برای مؤمن کافیست که خداوند او را یاری دهد که ببیند دشمنش معصیت خدا را انجام می دهد».