دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Sep 16

----

12/03/1446

----

26 شهريور 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "أتى الله بعبد من عبيده يوم القيامة، قال: ماذا عملت لي في الدنيا؟ فقال: ما عملت لك يا رب مثقال ذرة في الدنيا أرجوك بها، قالها ثلاث مرات، قال العبد عند آخرها: يا رب، إنك أعطيتني فضل مال، وكنت رجلا أبايع الناس وكان من خلقي الجواز، فكنت أيسر على الموسر، وأنظر المعسر. قال: فيقول الله، عز وجل: أنا أحق من ييسر، ادخل الجنة" (متفق عليه)
«خداوند در روز قيامت بنده اى از بندگانش را مياورد و از او ميپرسد: تو در دنيا چكار كردى؟ او ميگويد: بارخدايا، من در دنيا به اندازه دانه خردلى هم براى تو كار خيرى نكرده ام كه امروزه اميد نجاتم باشد، و سه بار اين جمله را تكرار ميكند، ولى در آخر ميگويد: "اى پروردگار، به من مال زيادى داده بودى و با مردم تجارت ميكردم و رفتارم اين بود كه از آنها گذشت کنم، و بر توانگر آسان بگيرم و تنگدست را مهلت دهم. خداوند عز و جل به او ميگويد: من در آسان گرفتن از تو سزاوارترم، وارد بهشت شو».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>ابراهیم بن عقیل بن جیش بن محمد قرشی

شماره مقاله : 10179 تعداد مشاهده : 351 تاریخ افزودن مقاله : 25/3/1390

ابراهیم بن عقیل بن جیش بن محمد قرشى [1]
کنیه اش ابو اسحاق بود، معروف به ابن المکبّرى، نحوى دمشقى. بنا به روایت ابن عساکر در تاریخ دمشق به سال 474 وفات کرد و در باب الصغیر به خاک سپرده شد. و گوید که او از ابو الحسن على شرابى نحوى روایت مى کرد و ابو بکر احمد بن ثابت خطیب و ابو محمد بن اکفانى از او روایت مى نمودند. خطیب او را صدوق شمرده ولى ابن عساکر گوید سخنش در خور تأمل است. خطیب در کتاب خود موسوم به تلخیص المتشابه [2] او را ذکر کرده است.
ابن عساکر گوید که ابو اسحاق مى گفت: نوشته ابو اسود دوئلى که على (ع) به او املا کرده، در دست اوست. همواره اصحاب خود و، به ویژه، اصحاب حدیث را وعده مى داد که آن نوشته را به آنها نشان خواهد داد و به وعده وفا نمى کرد. تا روزى یکى از شاگردانش فرصت یافت و از روى آن نوشت. براى آن اسنادهایى ترتیب داده بود که مجعول بودنش آشکار بود و خطیب متوجه این جعل نشده بود و او را موثق شمرده بود.
آن نوشته در امالى ابو القاسم عبد الرحمن بن اسحاق زجاجى نحوى حدود ده سطر بود و آن چه ابراهیم بن عقیل بر ساخته بود نزدیک به ده ورق.
ابو اسحاق قرشى را کتابى است در نحو به قدر کتاب اللمع و من آن را دیده ام.

زیرنویس:
[1] مصورة ابن عساکر 2: 47، تهذیب او 2: 231، الوافى 6: 56، بغیة الوعاة 1: 419، در المختصر نیامده است.
[2] تلخیص المتشابه کتابى است در ضبط کلمات براى مصون ماندن از تصحیف که در آن عقیل به فتح عین آمده است.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امير المؤمنين على بن ابى طالب رضی الله عنه گوید: كل شيء يعز إذا نزر، ما خلا العلم، فإنه يعز إذا غزر. [هر چيز چون كم شود گران شود مگر علم كه هر چه فراوانتر بود ارزش آن بيشتر بود.] (ترجمه معجم الادباء ياقوت حموى، مترجم عبد المحمد آيتى)