دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Sep 16

----

12/03/1446

----

26 شهريور 1403

تبلیغات

از پيامبر صلى الله عليه و سلم نقل شده است كه فرمودند: "كُتِبَ على ابْنِ آدم نَصِيبُهُ مِنَ الزِّنَا مُدْرِكٌ ذلكَ لا محالَة: الْعَيْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَر، والأُذُنَانِ زِنَاهُما الاستِماع، واللِّسَانُ زِنَاهُ الْكَلام، وَالْيدُ زِنَاهَا الْبَطْش، والرَّجْلُ زِنَاهَا الخُطَا، والْقَلْب يَهْوَى وَيَتَمنَّى ، ويُصَدِّقُ ذلكَ الْفرْجُ أوْ يُكَذِّبُهُ" (متفقٌ عليه)
يعنى: "بر فرزند آدم بهره اش از زنا نوشته شده که خواهي نخواهي آنرا در مي يابد، چشم زناي آن نگريستن است، و دو گوش زناي آن شنيدن است، و زبان زناي آن سخن گفتن است، و دست زناي آن به چنگ گرفتن است و پا زناي آن گام زدن است و دل اميد و آرزو مي کند و شرمگاه آن را راستگو و يا دروغگو مي سازد."

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>ابراهیم بن عثمان ابو القاسم بن وزّان نحوی

شماره مقاله : 10177 تعداد مشاهده : 337 تاریخ افزودن مقاله : 25/3/1390

ابراهیم بن عثمان ابو القاسم بن وزّان نحوى [1]
وى از قیروان بود. در فقه بر مذهب عراقیان و در نحو و لغت و عربیت و عروض سر آمد همگان. ولى کم ادّعا و متواضع بود. عبد الله بن محمد مکفوف [2] به فضل او اقرار داشت.
شاید در علم از همه پیشینیان برتر بود و در آن زمان هیچ کس به پایه او نمى رسید. در سال 346 وفات کرد.
وى کتاب العین خلیل بن احمد و غریب المصنف ابو عبید و اصلاح المنطق ابن سکیت و شمارى از کتب لغت را از بر داشت. و نیز کتاب سیبویه و کتابهاى فرّاء را از حفظ کرده بود. با آن که در نحو مذاهب کوفیان را نیک مى دانست ولى به مذهب بصریان گرایش داشت. مى گفتند که اگر بگوید که او عالمتر از مبرّد و ثعلب است باید تصدیقش کرد. ولى با این همه فضل در شعر دستى نداشت. او را در نحو و لغت آثار بسیار است.

زیرنویس:
[1] طبقات زبیدى 247- 249، انباه الرّواة 1: 172، الدیباج المذهب 1: 278، الوافى 6: 50، الشذرات 2: 372، بغیة الوعاة 1: 416، روضات الجنات 1: 162. ولى در المختصر نیامده است.
ترجمه معجم الادباء، ج 1، ص: 45
[2] زبیدى گوید (و از قول او قفطى) که ابو محمد عبد الله بن محمد اموى چون به مسائلى در نحو نیازش مى افتاد از او مى پرسید.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام ذهبي رحمه الله درکتاب "التمسك بالسنن والتحذير من البدع" گفته است: "أما مشابهة الذِّمة في الميلاد، و الخميس، و النيروز، فبدعة وحشة"، يعنى: "شباهت با کفار در عيد ميلاد وپنچ شنبه (که از عيد نصاري محسوب مي شود) وعيد نوروز از جمله ي بدعتها دور از اسلام بشمار ميرود".