دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Sep 16

----

12/03/1446

----

26 شهريور 1403

تبلیغات

باری رسول خدا صلی الله علیه و سلم لباس سفیدی بر تن عمر رضی الله عنه دید؛ پرسید: آیا لباست نو است یا آن ‌را شسته‌ای؛ عمر رضی الله عنه گفت: شسته‌ام. رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمود:
(البس جديداً، وعش حميداً، ومُت شهيدا).
«لباس نو بپوش؛ و خوب زندگی کن و شهید بمیر».
سلسلة الصحيحة: ألباني 352 ، الصحيح الجامع 1234 .

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>اشخاص>ابراهیم بن عبد الله غزال

شماره مقاله : 10175 تعداد مشاهده : 390 تاریخ افزودن مقاله : 25/3/1390

ابراهیم بن عبد الله غزّال [1]
وى از علماى نحو بود. از احوال او چیزى نمى دانم. جز این که سلفى گوید: ابو القاسم حسن بن فتح بن حمزة بن فتح همدانى گفت که ابراهیم بن عبد الله بن غزّال نحوى این دو بیت را که خود سروده بود، براى من خواند و خود کلام خود را بخ بخ مى گفت [2]:
و البرق فی الدّیجور أهطل مزنة أبدت نباتا أرضها کالزرنب
فوجدت بحرا فیه نار فوقه غیم یرى فیه بلیل غیهب

[1] الوافى 6: 35 (از یاقوت)، انباه الروّاة 1: 154، بغیة الوعاة 1: 416، در المختصر نیامده است.
[2] حاصل معنى: برق در تاریکى از ابرى پر باران، باران فرو بارید و زمینش نباتى رویانید چون زعفران پس دریایى یافتم که در آن آتش بود، روى آن ابرى نازک، در شبى ظلمانى.

منبع: ترجمه معجم الادباء، اثر ياقوت حموى (وفات مؤلف: 626 هـ. ق)، مترجم عبد المحمد آيتى، چاپ اول، انتشارات سروش، تهران، 1423 هـ ق.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

ابوبکر صدیق - رضی الله عنه - گفت: الحمد لله الذي لم يجعل للخلق سبـيلاً إلى معرفته إلا بالعجز عن معرفته. یعنی: سپاس مر خدای را که به شناخت او راهی نیست مگر به عجز از شناخت او. (نفح الطيب، التلمساني و احیاء علوم الدین امام غزالی رحمهما الله).